Walang kami

Still confused..



She was the reason why I was there. Hindi man sya maniwala pero it's true. At first, gusto ko lang bumawi dahil alam kong nalungkot sya because of me. Pero nung malapit na ko..I feel excited. Hindi ko alam kung bakit pero gusto ko sya makita. Napa-smile ako when I saw her. Gusto ko sya kulitin. Super saya ko na makita ko syang tumatawa then I saw her ring.. Haay.. Kaya I decided na umakyat na lang and update my blog. Masakit pala. I thought sa masaya lang. Yet, am feeling hurt? aahh..baka selos..nakakatawa kasi bakit? Ang usapan, it will be a happy ride. Binalewala ko na lang, kasi the reason why I was there is to spend time with her at hindi magdrama. But everytime na mapapatingin ako dun, laging may "ouch!"..naisip ko na lang, pinapaalala nun na hanggang dito ka lang. She has limitations. Hindi pwede ang lahat. Sa susunod, hindi muna pwedeng i-surprise yan kasi maraming pwedeng mangyari. Sinasabi nun na.."oopps.. remember. She's committed. Sa isip ko, nag-aagree ako dun. Tama lahat. Para hindi sya makalahata, I made myself busy. AA, crdb, pictures, even letters kay AA para ma-divert yung attention ko. Dumaan ang oras.. naging okay na ko, ready na ko makipagkulitan. We had lunch together. We talked about some matters na mahalaga sa kanya, like her family, her sacrifices and her love stories. Nakakatawa kasi lahat yun, parang yung ring..nagsasalita din sila sa isip ko..iisa lang lahat ng sinasabi nila.

Masarap pa lang syang kasama, masarap pakinggan ang tawa nya. Masarap syang asarin kahit ang ending, mas pikon pa ko. Mga little things na nadi-discover ko sa kanya. And I discover some thing, I'm falling..pero..hindi pwede. I need to be firm. Dapat unbendable ako,kasi in the end.. walang kami..hiram lang lahat ng moments na yun. Kasi kahit pa gano kasaya lahat yun, babalik at babalik parin sa reality na kahit kailan..walang magiging kami.